Książka zatytułowana "Sport w służbie osoby i wspólnoty w perspektywie papieża Franciszka" ma charakter monograficzny, holistyczny i eksplikacyjny zarazem. Zostały w niej wykorzystane podstawowe teorie, pojęcia i kategorie charakterystyczne dla chrześcijańskiej filozofii, teologii i doktryny, pedagogiki, socjologii kultury i socjologii sportu, ale także, choć w mniejszym stopniu, z obszaru innych dyscyplin lokujących się w naukach humanistycznych i społecznych. Przedstawiane fakty i prowadzone analizy dotyczą zagadnień sytuujących się w jednym z głównych nurtów nauczania papieża Franciszka. Choć zauważyć jednocześnie należy, że doniosłość poszczególnych zagadnień jest różna, raz mają one charakter powszechny, uniwersalny i globalny zarazem, aby w innym przypadku skoncentrować się na zagadnieniach wycinkowych, fragmentarycznych, rzec można, lokalnych. Niewątpliwym dylematem autora książki było rozstrzygnięcie, czy pomijać powtarzające się fragmenty czy konstatacje papieża, czy też starać się przedstawiać je w sposób możliwie najbardziej wierny, nie eliminujący przy tym pewnych kwestii, które występowały wcześniej. W tym przypadku dokonano świadomego i jednocześnie arbitralnego wyboru, a mianowicie opowiedziano się za w miarę wiernym przedstawianiem różnorodnych wypowiedzi, narażając się tym samym na zarzut pewnych powtórzeń. Decyzja ta była podyktowana chęcią zapewnienia płynności wywodu, bez potrzeby odsyłania Czytelnika do wcześniejszych fragmentów pracy, które z reguły są niewygodne i utrudniają recepcję tekstu. Uznano także, że powtórzenia pozwalają na uwypuklenie tego, co stanowi fundament i istotę wywodu, tego, co doniosłe i najważniejsze. Wierzę, że niezadowoleni z takiego rozwiązania Czytelnicy wybaczą tę arbitralną decyzję, a może sprowokuje ona do merytorycznej polemiki, co też uznam za swoistą wartość pracy. Książka została napisana jasnym i w miarę klarownym językiem, choć bez stosowania nadmiernych uproszczeń. Z tego też powodu nie powinna ona budzić obawy niezrozumienia, ale, ze względu na swą względną łatwość w odbiorze, zachęcać do poznawczego wysiłku. Zaleca się systematyczne poznawanie zawartości książki, od pierwszego do ostatniego rozdziału, jednak można również poznawać treści poszczególnych rozdziałów w dowolnej kolejności, w zależności od potrzeb poszczególnych Czytelników. Chodzi o to, aby mogło z niej korzystać szerokie grono zainteresowanych odbiorców o różnych kompetencjach formalnych i merytorycznych, zarówno kandydaci na salezjańskich animatorów sportowych, jak i uczniowie oraz studenci, nauczyciele i wykładowcy akademiccy, ale także instruktorzy i trenerzy sportowi oraz osoby konsekrowane (siostry zakonne i księża) różnych konfesji i denominacji. Dążąc do nadania książce logicznej i przejrzystej struktury, wyodrębniono w niej siedem rozdziałów merytorycznych. Pierwszy z nich, zatytułowany Najważniejsze wydarzenia z życia papieża Franciszka poświęcony został na przedstawienie jego biogramu czy życiorysu. Wyodrębnionych w nim zostało siedem podrozdziałów merytorycznych, w których kolejno są omawiane najważniejsze wydarzenia z jego życia, od wczesnych lat młodości zaczynając a na pontyfikacie kończąc. Przedstawiono takie zagadnienia jak: Studia, profesja zakonna i posługa jezuicka; Pełnienie funkcji biskupa i kardynała; Przebieg pontyfikatu; Charakterystyczne zwyczaje; Aktywność reformatorska; Poglądy teologiczne, moralne i społeczne; Sportowe fascynacje i znaczenie sportu dla osoby oraz wspólnoty. W rozdziale drugim zatytułowanym Uzasadnienie obecności Kościoła w sporcie, przedstawiono powody, dla których Kościół interesuje się sportem, jest w nim obecny i dlaczego chce uczestniczyć w jego rozwoju. Zagadnienie zostało omówione w pięciu następujących, tematycznych podrozdziałach, a mianowicie: Wsparcie Kościoła dla sportu; Stosunek Kościoła do ludzkiego ciała; Sport jako ważny element życia; Tradycja związków Kościoła ze sportem; Potrzeba opieki edukacyjno-duszpasterskiej w sporcie. Rozdział trzeci zatytułowany Charakterystyka fenomenu sportu poświęcony został na przedstawienie najważniejszych kwestii dotyczących zarówno jego powstania, zachodzących w nim historycznych zmian, ale także jego podstawowych i charakterystycznych cech oraz ulokowania jako instytucji w strukturze społecznej. Wyodrębniono trzy następujące, merytoryczne podrozdziały, a mianowicie: Geneza współczesnego sportu; Rozumienie sportu i jego podstawowe cechy; Sport jako instytucja i element struktury społecznej. W rozdziale czwartym zatytułowanym Znaczenie sportu dla osoby ludzkiej skoncentrowano uwagę na wielu różnorodnych zagadnieniach, które mają decydujące znaczenie przy jego aksjologicznej ocenie w perspektywie personalistycznej. Ukazuje on walory i zalety dobrze zorganizowanego sportu dla holistycznego i harmonijnego rozwoju osoby ludzkiej. W jego ramach wyodrębniono siedem następujących, tematycznych podrozdziałów, a mianowicie: Postawa wobec ciała i duszy; Wolność jako warunek sportu; Wysiłek i kreatywność w sporcie; Współpraca i zasady obowiązujące w sporcie; Uczciwość w sporcie; Indywidualizm podporządkowany zespołowi; Zaangażowanie i poświęcenie w sporcie. Rozdział piąty zatytułowany Sport w świetle wybranych cech poświęcony został na przedstawienie i scharakteryzowanie atrybutywnych i imponderabilnych cech sportu, które są w nim obecne i winny być kultywowane przez jego organizatorów i uczestników. W celu omówienia zagadnienia wyodrębniono siedem następujących rozdziałów merytorycznych, a mianowicie: Nie ma sportu bez radości; Sport jako uosobienie harmonii; Rozumienie odwagi w sporcie; Równość i szacunek w sporcie; O potrzebie solidarności w sporcie; Sport jako miejsce doświadczenia życia; Sport w perspektywie najwyższych celów. W rozdziale szóstym zatytułowanym Wyzwania stojące przed sportem podjęto próbę ukazania i opisania różnorodnych zagrożeń współczesnego sportu, które w wielu sytuacjach stają się jego zaprzeczeniem jako swoistej aktywności kulturowej człowieka. Zagadnienia dotyczące tej ważnej kwestii przedstawiono w pięciu następujących podrozdziałach: Chodzi o sport prawdziwie ludzki; Zagrożenia i niedobre tendencje; Odpowiedzialność za dobry sport; Niepokojące zjawiska: degradacja ciała i doping; Problemy sportu: korupcja i dewiacyjne zachowania (pseudo) kibiców. W siódmym, ostatnim rozdziale zajęto się zagadnieniem obecności duszpasterskiej na gruncie sportu. Przedstawiono i dokonano argumentacji takiej obecności, ale także wskazano na konkretne rozwiązania i praktyki w tym zakresie w różnych segmentach sportu i podczas różnych wydarzeń w jego ramach. Wyodrębniono pięć następujących tematycznych podrozdziałów, a mianowicie: Kościół i sport: wspólnota celów; Sport w służbie osoby ludzkiej; Duszpasterska współpraca z otoczeniem społecznym na rzecz sportu; Duszpasterska opieka nad animatorami sportu; Sport w duszpasterskiej służbie na rzecz edukacji i ludzkości.