W październiku 1993 roku, z inicjatywy prezesa Stowarzyszenia Monar Marka Kotańskiego, powstał Ruch Wychodzenia z Bezdomności Markot. Kotański i jego współpracownicy stworzyli dziesiątki programów pomocowych, którymi objęli osoby bezdomne - w tym schorowane, starsze i niepełnosprawne, pozbawione dachu nad głową w wyniku eksmisji, matki samotnie wychowujące dzieci i ludzi opuszczających zakłady karne.Największy w województwie warmińsko-mazurskim ośrodek Markotu, Dom Odzyskanych dla Życia, powstał 7 listopada 1997 roku w Marwałdzie, w gminie Dąbrówno. W 2004 roku czterdzieścioro troje mieszkańców Domu zgodziło się wziąć udział w trwających do 2006 roku badaniach socjologiczno-pedagogicznych, prowadzonych przez Iwonę Grabarczyk pod kierunkiem profesora Stanisława Kawuli. Autorce przyświecały słowa Thomasa Mertona, że człowiek może się odrodzić do godnego życia w każdym momencie swojej egzystencji. Główny cel badań stanowiło określenie czynników warunkujących proces popadania w bezdomność oraz czynników decydujących o udanej reintegracji społecznej - o wyjściu z bezdomności. Przeanalizowanie licznych i różnorodnych danych empirycznych oraz przedstawienie ich w formie wykresów, tabel i schematów pozwoliło autorce wyczerpująco odpowiedzieć na interesujące ją pytania (rozdz. IV i V podręcznika). W rozdziałach poprzedzających prezentację i podsumowanie wyników badań znalazło się między innymi: omówienie zjawiska bezdomności i procesów z nim związanych w świetle dotychczasowych opracowań naukowych (rozdz. I); wyjaśnienie genezy i modelu pracy socjalnej, znaczenia pomocy i samopomocy w procesie reintegracji społecznej oraz modelu pracy socjalnej prowadzonej w Domu Odzyskanych dla Życia w Marwałdzie (rozdz. II); nakreślenie metodologicznych podstaw badań realizowanych przez autorkę (rozdz. III). Całość zamknęły opisy i analiza okoliczności, które doprowadziły sześcioro respondentów do utraty domu (rozdz. VI).W opinii recenzentki prezentowanej pracy, profesor Krystyny Marzec-Holki, omawiana publikacja stanowi oryginalny i poszerzający horyzonty badawcze wkład do współczesnej pedagogiki. Może zainteresować szeroki krąg osób zajmujących się naukami społecznymi, w tym studentów, praktyków i wolontariuszy, a także pracowników administracji wypełniających zadania związane z pomocą społeczną.