Oddanie do rąk Czytelnika polskiego — przede wszystkim zaś studenta wyższej uczelni ekonomicznej — podręcznika z dziedziny międzynarodowych stosunków gospodarczych, przygotowanego przez znanych w świecie autorów: Paula R. Krugmana (Massachusetts Institute of Technology) i Maurice`a Obstfelda (University of Pennsylvania), jest wyjściem naprzeciw nie cierpiącej zwłoki potrzebie w tej dziedzinie. Nie muszę tu szerzej dowodzić, że jakościowa przebudowa naszej gospodarki narodowej w kierunku gospodarki rynkowej i wiążąca się z tym ściśle integracja gospodarki polskiej z systemem światowym wymagają restrukturyzacji programów wykładanych dyscyplin ekonomicznych. W przypadku niektórych dyscyplin potrzeba ta jest szczególnie pilna; do takich, bez wątpienia, należą międzynarodowe stosunki gospodarcze. Dla rzeczywistej restrukturyzacji tematycznej niezbędne jest oczywiście przygotowanie odpowiednich pomocy naukowo-dydaktycznych. Jest rzeczą zrozumiałą, że optymalnym rozwiązaniem byłoby napisanie własnego podręcznika akademickiego, i należy ideę tę zrealizować jak najszybciej. Jednakże przygotowanie tego rodzaju dzieła wymaga czasu, tym bardziej że ewentualny podręcznik spełniający zadania pionierskie powinien sprostać wymaganiom szczególnym. Pozostaje zatem — jeśli mieć na względzie presję czasową — przekład. Z bogatego zestawu podręczników dostępnych aktualnie na rynku światowym, a traktujących o międzynarodowych stosunkach gospodarczych (International Economics) najstosowniejsze wydaje się solidnie i profesjonalnie opracowane dzieło zespołu autorskiego P.R. Krugmana i M. Obstfelda. Podręcznik ten ma wiele niewątpliwych zalet dydaktycznych. Został wydany stosunkowo niedawno, zawiera więc materiał aktualny, przy czym chodzi tu nie tylko o aktualne dane liczbowe służące celom ilustracyjnym (aczkolwiek i to jest istotne), ale głównie o spojrzenie na obecny stan rzeczy w sferze stosunków międzynarodowych, który jest przedmiotem komentarza i syntezy naukowej. Zaletą jest także zastosowana metoda badawcza. Autorzy nie dążą bynajmniej do uporządkowanego przedstawienia wszystkich poglądów na rozpatrywane problemy stosunków międzynarodowych, lecz rozważają każdą kwestię w świetle tych koncepcji, które okazują się najbardziej przydatnej do zrozumienia istoty rzeczy. Jest to bez wątpienia krótsza, a zarazem bardzo wnikliwa droga dochodzenia do prawdy naukowej. W wyniku takiej metodologii analiza ekonomiczna dominuje w każdym wypadku nad opisem, co jest jeszcze jednym argumentem przemawiającym za dokonanym wyborem pozycji do przekładu dla celów dydaktycznych. Zadanie programowej restrukturyzacji tematycznej i metodologicznej odnosi się do całej teorii ekonomii, toteż udany wykład dyscypliny międzynarodowych stosunków gospodarczych przyczynia się zarazem do realizacji zadania ogólnego. Przy przekładzie dzieła Krugmana i Obstfelda dokonano pewnych ograniczeń objętości, które jednak w żadnej mierze nie deformują jego treści. Aby podręcznik był bardziej przystępny i bardziej właśnie "podręczny", zrezygnowano z dodatków (Appendix), którymi uzupełnione są w oryginale niemal wszystkie rozdziały, a które — jako bardziej sformalizowane — są przeznaczone dla czytelników bardziej już zaawansowanych w analizie ekonomicznej. Zrezygnowano także z pozycji Case Study zamieszczonych w wielu rozdziałach. Doceniając w pełni dydaktyczną przydatność tego rodzaju tekstów w podręczniku, sądzę, że należałoby je uzupełnić o podobne przykłady związane z usytuowaniem naszej gospodarki w transakcjach międzynarodowych i opublikować w osobnym woluminie. Wreszcie wyeliminowano pewne powtórzenia i informacje, które nie są niezbędne w prowadzonym toku rozumowania. W niektórych przypadkach wprowadzono teksty łącznikowe, tak że zawartość merytoryczna i tok wywodu zostały zachowane. Dokonane korekty są wyraźnie zaznaczone: w przypadku przerwania ciągłości tekstu oryginalnego — wykropkowaniem (...), a w przypadku wprowadzonych przez tłumacza streszczeń i tekstu łącznikowego — nawiasami kwadratowymi.Książkę publikuje się w dwu tomach; pierwszy obejmuje dwie pierwsze części podręcznika ("Teoria wymiany międzynarodowej" oraz "Międzynarodowa polityka handlowa"), a drugi część trzecią i czwartą ("Kursy walutowe i makroekonomia gospodarki otwartej" oraz "Międzynarodowa polityka makroekonomiczna"). Przekładu dokonano na podstawie pierwszego wydania.Tekst zamieszczonego w pierwszym wydaniu "Słowa wstępnego...", napisanego w 1993 r., wymaga tylko niewielkiego uzupełnienia, albowiem szereg zawartych tam uwag zachowuje nadal swą aktualność. Merytoryczne i dydaktyczne zalety podręcznika nie zmniejszyły się, przeciwnie — znalazły dobitne potwierdzenie, o czym może świadczyć fakt czwartego już jego wydania na rynku amerykańskim, w stosunkowo krótkim przecież okresie.Na naszym rynku księgarskim ukazało się w tym czasie wiele interesujących pozycji, pełniących funkcje pomocy dydaktycznych przy studiowaniu problemów teorii i polityki międzynarodowych stosunków gospodarczych. Nie wyeliminowało to jednak przydatności niniejszego przekładu podręcznika P.R. Krugmana i M. Obstfelda, czego ewidentnym dowodem jest wyczerpanie się wielonakładowego wydania pierwszego i potrzeba jego wznowienia.Łącznie z drugim wydaniem podręcznika publikuje się przekład dostosowanych doń Ćwiczeń, przygotowanych przez L.S. Goldberg i M.W. Kleina. Celem tej publikacji jest ułatwienie zrozumienia treści podręcznika oraz dostarczenie materiału na ćwiczenia i proseminaria prowadzone w ramach zajęć z międzynarodowych stosunków gospodarczych. Z tych względów do wydania drugiego podręcznika włączono (pominięte w wydaniu pierwszym) towarzyszące każdemu rozdziałowi "Problemy", które są także przedmiotem rozważań w Ćwiczeniach.