Powieściowy debiut Teodora Parnickiego z 1929 roku wraca do czytelników po ponad osiemdziesięciu pięciu latach zapomnienia! Powieść przenosi czytelników w egzotyczny świat odległej Mandżurii i Dalekiego Wschodu. Stolica Mandżurii, Harbin, w latach dwudziestych zyskała miano "Paryża Dalekiego Wschodu". Właśnie w Harbinie rozpoczyna się historia opowiedziana na kartach Trzech minut po trzeciej, powieści, której narracja jest kreślona przez Parnickiego w zgodzie ze wszystkimi regułami literatury popularnej. Osią fabularną tej sensacyjnej powieści, której akcja zaczyna się w mroźny zimowy wieczór w połowie lutego 1927 roku, jest walka o odzyskanie japońskich dokumentów, które przypadkowo dostały się w ręce sowieckiego wywiadu, a których dotarcie do Moskwy naraziłoby japońskie interesy związane z Koleją Wschodniochińską. Dwaj bohaterowie, byli oficerowie carskiej armii, wiodący niepewną egzystencję białych emigrantów w Harbinie, zostają przypadkowo wplątani w skomplikowane działania wywiadu japońskiego i podejmują często nierówną walkę z agentami Kominternu. Tajny japoński "trybunał siedemnastu" zawiesza wykonanie wyroku śmierci na bohaterach, umożliwia im poszukiwania dokumentów; ich odzyskanie pozwoli im na uniknięcie kary śmierci. Opowieść o ich "wielkiej przygodzie" pełna jest pościgów samochodowych, podróży koleją, epizodów walk, wątków romansowych (trzech pomniejszych, jednego całkiem poważnego), sobowtórów, tajnych - czasem podwójnych - agentek i agentów, ideowych, lecz przegranych komunistów, oraz pracujących dla nowego systemu sowieckiego karierowiczów. Historia walki o odzyskanie dokumentów pozwala Parnickiemu ukazać szeroką panoramę Dalekiego Wschodu w roku 1927. Dzięki tej pierwszej powieści Teodora Parnickiego możemy lepiej zrozumieć świat wrażliwości młodego pisarza, który miał stać się jednym z najważniejszych twórców powieści historycznych w XX wieku.