"EPIGRAMY" (80-102). Posiadamy dziś 15 ksiąg jego epigramatów, drobnych, częściowo satyrycznych, częściowo pochwalnych wierszy, które dzielą się na 3 grupy: "Księga Nie Numerowana" (Epigrammaton Liber, 80-102) lub "Księga Widowisk" (Spectaculorum Liber), na którą składają się epigramy pisane w 80 i następnych latach, księgi XIII i XIV wydane w 85 lub 86 roku, oraz księgi I-XII, z których pierwsze 11 powstało w Rzymie przed 98 rokiem, zaś księga XII w Hiszpanii w roku 101 lub 102. Pierwszy zbiór zawiera epigramy związane z igrzyskami wydanymi przez Tytusa z racji otwarcia świeżo wzniesionego amfiteatru zw. Colosseum. Zachowały się z niej tylko 33 krótkie epigramy, opisujące przepych amfiteatru, epizody uroczystości jego otwarcia, walki gladiatorów, niezwykłe zwierzęta itp. Księga XIII, zatytułowana "Xenia" (Upominki), zawiera krótkie wierszyki, pełniące rolę napisów na podarunki, przesyłane sobie wzajemnie przez przyjaciół w czasie Saturnaliów. Podobne utwory na drobiazgi rozlosowywane w czasie uczt i zabierane do domu składają się na księgę XIV pt. "Apophoreta" (Goścince). Najważniejsze są księgi I-XII. Marcjalis, obdarzony zmysłem obserwacji i znakomitym dowcipem, przekazał tu potomności szereg szczegółów składających się na barwny obraz stosunków społeczno-kulturalnych i obyczajowych epoki. Na tle wspaniałych budowli pełnego zgiełku Rzymu, ukazał poeta codzienne życie ludzi z różnych warstw społecznych, stanów i zawodów. Przedstawił w karykaturze filozofów, lekarzy, śpiewaków, prowadził do łaźni, na targ. Szczególnie trafnie wydobył cechy charakteryzujące typy ludzkie: szczęściarza, pasożyta, nabieracza, krętacza. Najczęściej wytyka takie wady jak donosicielstwo, arogancja dorobkiewicza, zbytek i przesada w modzie, nadużycia i wybryki seksualne. Różnorodną treść ujął w różne miary wierszowane. Najczęściej stosował dystych elegijny, posługiwał się cholijambem, trymerem jambicznym, heksametrem daktylicznym i innymi. Epigramy Marcjalisa odznaczają się zwartą i precyzyjną kompozycją. Ich myśl zawiera się najczęściej w puencie uzyskanej przez grę słów.