Ekonomista szkoły austriackiej, profesor Uniwersytetu Nevada w Las Vegas, Hans Hermann Hoppe jest anarchokapitalistą. I właśnie jego książka Demokracja - bóg, który zawiódł przedstawia alternatywne społeczeństwo pozbawione władzy państwowej, w którym wszystkie sprawy są regulowane wyłącznie poprzez, nieskrępowany żadnymi regulacjami wolny rynek. W tej książce pro­fe­sor Hoppe udo­wad­nia, że pań­stwo, w szcze­gól­no­ści roz­bu­do­wane pań­stwo opie­kuń­cze, jest prze­żyt­kiem i życie w spo­łe­czeń­stwie anar­cho­ka­pi­ta­li­stycz­nym byłoby o wiele prost­sze, a ludzie znacz­nie bogatsi. Jedną z waż­niej­szych spraw poru­sza­nych w tej książce jest odpo­wiedź na pyta­nie, co jest naj­więk­szą wadą demo­kra­cji. Autor wyja­śnia to w nastę­pu­jący spo­sób. Mia­no­wi­cie w demo­kra­cji wła­dza jest wybie­rana na okre­śloną ilość lat - 4 (par­la­menty więk­szo­ści kra­jów), 3 (par­la­ment w Nowej Zelan­dii, Sejm Łotwy czy Izba Repre­zen­tan­tów w Austra­lii), 5 (fran­cu­skie Zgro­ma­dze­nie Naro­dowe, Izba Ludowa Indii, pre­zy­dent w Pol­sce czy w Niem­czech), 6 (Senat w Austra­lii), czy 7 (pre­zy­dent we Fran­cji). Przez ten krótki czas poli­tycy myślą o tym, aby się wzbo­ga­cić. I jest to myśle­nie krót­ko­okre­sowe. Nie zasta­na­wiają się, co sta­nie się z pań­stwem, gdy pałeczkę przej­mie nowa wła­dza. W związku z tym pod­czas swo­jej kaden­cji poli­tycy sta­rają się mak­sy­mal­nie wyeks­plo­ato­wać spo­łe­czeń­stwo i wycią­gnąć z niego jak naj­wię­cej dla sie­bie. Z tego wła­śnie wynika nakła­da­nie wyso­kich podat­ków w demo­kra­cji, czy wszel­kie regu­la­cje przy­no­szące poli­ty­kom korzy­ści w postaci łapó­wek. Po okre­sie kaden­cji wszystko może już się zawa­lić! Demo­kra­tycz­nie wybra­nej wła­dzy to nie obcho­dzi, bo już i tak nic z tego nie będzie miała. Jak pro­blem ten wygląda w monar­chii, w szcze­gól­no­ści dzie­dzicz­nej? Fragment recenzji Tomasza Cukiernika.