Książka ukazuje się w roku dwudziestej rocznicy uchwalenia i wejścia w życie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r., chociaż nie była zamierzona i pomyślana jako praca rocznicowa. Może natomiast być uznana za pewnego rodzaju głos autora w sprawach oceny potrzeby ewentualnych zmian niektórych unormowań obowiązującej ustawy zasadniczej, a także dokonania określonych korekt w praktyce sejmowej kontroli działalności rządu. Przedmiotem zainteresowania jest więc kontrola działalności rządu sprawowana przez Sejm in pleno, przez komisje sejmowe oraz przez posłów. Autor rozważa problemy sejmowej kontroli działalności rządu w szerokiej perspektywie prawnoustrojowej ale również uwzględnia, i to w jak najszerszym możliwym zakresie, także praktykę polityczną, szczególnie parlamentarną, sprawowania sejmowej kontroli działalności rządu, co pozwoliło postrzegać tę kontrolę w innej jeszcze perspektywie, bliższej rzeczywistości. Tym samym pojawiła się możliwość skonfrontowania założeń prawnoustrojowych dotyczących tej kontroli z praktyką jej urzeczywistniania. Konfrontacja taka okazała się bardzo przydatna dla wzbogacenia, a przede wszystkim dla urealnienie analiz i ocen zawartych w pracy. Autor wykazuje, że praktyka, w znaczącym stopniu zgodna z jej modelem prawnoustrojowym, z modelem tym nie jest jednak w pełni spójna, że się od niego w pewnych elementach różni, chociaż i merytorycznie, i w układzie czasowym w niejednakowym stopniu. Dopiero więc analiza praktyki politycznej i skonfrontowanie jej z modelem prawnoustrojowym pozwoliło na przybliżenie w pracy rzeczywistego stanu w zakresie sejmowej kontroli działalności rządu.