Oddajemy do rąk Czytelników podręczniki akademickie z zakresu dydaktyki specjalnej - jedyne na rynku kompletne źródło wiedzy na ten temat. Poszczególne rozdziały publikacji Dydaktyka specjalna. Od wzorca do interpretacji Autorka ukierunkowała na dookreślanie znaczeń (definicje, klasyfikacje) oraz budowanie systematyki dydaktyki specjalnej i opracowanie założeń do projektowania dydaktyk specjalistycznych. Daje to podstawy wyjaśniania rzeczywistości edukacyjnej także przez rozważanie inspirujących badawczo obszarów dydaktyki specjalnej, wyłanianie i nazywanie jej kanonów, formułowanie prawidłowości dydaktycznych oraz rozpoznawanie swoistości dydaktyki specjalnej. Przyjęte w tej publikacji definicje i systematyka dydaktyki specjalnej stały się pewnego rodzaju wykładnią dla analiz i przeglądu dydaktyk specjalistycznych, które zostały zaprezentowane w publikacji pt. Dydaktyka specjalna. Od systematyki do projektowania dydaktyk specjalistycznych.

ROZDZIAŁ 1. Dydaktyka specjalna w poszukiwaniu wzorców – współczesne tendencje w edukacji źródłem uogólniających inspiracji * 1.1. Wzorzec pierwszy – edukacja z równym prawem dostępu * 1.2. Wzorzec drugi – edukacja zróżnicowana * 1.3. Wzorzec trzeci – edukacja do uczestniczenia * 1.4. Wzorzec czwarty – edukacja diagnostyczna * 1.5. Wzorzec piąty – edukacja ku podmiotowości * 1.6. Wzorzec szósty – edukacja w integrującej przestrzeni * 1.7. Wzorzec siódmy – edukacja w harmonizowaniu * 1.8. Wzorzec ósmy – edukacja profesjonalna * 1.9. Wzorzec dziewiąty – edukacja wyzwalająca * 1.10. Wzorzec dziesiąty – edukacja z optymizmem pedagogicznym * ROZDZIAŁ 2. Wzorce dydaktyki specjalnej – budowanie konstruktu wyjaśniającego rzeczywistość edukacyjną * 2.1. Wzorce dydaktyki specjalnej w kategorii UCZEŁ – potrzeby edukacyjne, uczestniczenie, podmiotowość, dynamizm rozwojowy * 2.2. Wzorce dydaktyki specjalnej w kategorii WARUNKI – podstawy prawne, zróżnicowane formy kształcenia, integrująca przestrzeń * 2.3. Wzorce dydaktyki specjalnej w kategorii NAUCZYCIEL – profesjonalizm, relacje edukacyjne, optymizm pedagogiczny * ROZDZIAŁ 3. Kanony dydaktyki specjalnej – wyłonienie, nazwanie i implikacja badawcza * 3.1. RÓŻNICOWANIE – z perspektywy kategorii edukacyjnej UCZEŁ * 3.2. DOSTOSOWYWANIE – ze względu na kategorię edukacyjną WARUNKI * 3.3. HARMONIZOWANIE – z perspektywy kategorii edukacyjnej NAUCZYCIEL * 3.4. Wzorce i kanony dydaktyki specjalnej – systematyzacja przestrzeni edukacyjnej i obszary poszukiwań badawczych * ROZDZIAŁ 4. Prawidłowości dydaktyczne i różnorodność w edukacji – od źródeł do aktualnych koncepcji * 4.1. Dydaktyka jako obszar poznawania prawidłowości procesu nauczania–uczenia się – tradycja i aktualne poszukiwania * 4.2. Kilka wątków historycznych – od praktyki wychowania do wypracowywania paradygmatu pedagogiki specjalnej jako dyscypliny naukowej * 4.3. Trudności w uczeniu się a potrzeby specjalnych świadczeń edukacyjnych – między 1978 a 2005 rokiem * 4.4. Specjalne potrzeby edukacyjne – próba redefinicji i zarysowania koncepcji * 4.5. Jedność w różnorodności – zróżnicowany system edukacji dla wszystkich * ROZDZIAŁ 5. Stałość i zmienność w dydaktyce specjalnej – obszary interpretacji * 5.1. Potrzeby edukacyjne – propozycja wyjaśnienia w kategoriach stałości w dydaktyce specjalnej * 5.2. Dydaktyka specjalna – początki, definicje * 5.3. Przedmiot dydaktyki specjalnej * 5.4. Zasady dydaktyki specjalnej – jedność w różnorodności edukacyjnej relacji i kontekstów edukacyjnych * ROZDZIAŁ 6. Swoistość dydaktyki specjalnej – odniesienia, relacje i poszukiwania empiryczne * 6.1. Wyłanianie się obszarów dydaktyki specjalnej * 6.2. Dydaktyka specjalna – rozpoznawanie relacji i nadawanie znaczeń * 6.3. Konstrukt naukowego poznawania rzeczywistości edukacyjnej * 6.4. Niektóre obszary dydaktyczne w zrealizowanych projektach badawczych młodych naukowców * ROZDZIAŁ 7. Systematyka dydaktyki specjalnej – propozycje konwencji dla projektowania dydaktyk specjalistycznych * 7.1. Uczestnicy procesu kształcenia specjalnego – niektóre klasyfikacje ze względu na kanon RÓŻNICOWANIE * 7.2. Populacja uczniów objętych specjalnymi potrzebami różnicowania, dostosowywania i harmonizowania * 7.3. Stopień segregacyjności uczniów wymagających specjalnej realizacji ich potrzeb edukacyjnych * 7.4. Systematyka – dydaktyka specjalna a dydaktyki specjalistyczne * 7.5. Dydaktyka specjalna – istotne parametry kanonu DOSTOSOWYWANIE procesu nauczania–uczenia się * 7.6. Dydaktyka specjalna – ujęcie z perspektywy kanonu HARMONIZOWANIE relacji i kontekstów edukacyjnych * ROZDZIAŁ 8. Wybrane koncepcje pogłębiające interpretacje wzorców dydaktyki specjalnej * 8.1. Afirmujący model niepełnosprawności – doświadczanie * pozytywnego poczucia siebie jako osoby z niepełnosprawnością * 8.2. Edukacja włączająca – rozszerzenie uczestnictwa w powszechnej edukacji * 8.3. Kultura niepełnosprawności – odkrywanie prawdziwego życia osób z niepełnosprawnością, ich nadziei, poczucia szczęścia i pomyślności życiowej * 8.4. Normalizacja – zwiększanie świadomości społecznej, niwelowanie uprzedzeń, stygmatów, marginalizacji osób z niepełnosprawnością * 8.5. Paradygmat niepełnosprawności – poszukiwanie rzetelnych konstruktów zespalających psychologię pozytywną i niepełnosprawność * REKAPITULACJA * Definicje i niektóre tezy do refleksji dydaktycznej