Autor opisuje osoby i organizacje, które wykorzystują tragedię holokaustu do celów politycznych oraz własnych korzyści majątkowych. Poddaje także krytyce nadawanie temu wydarzeniu szczególnej roli w historii ludzkości, posługując się argumentem, że chociaż było ono bardzo tragiczne, nie było to ani największe ludobójstwo, ani też jedyna próba planowego wyniszczenia całego narodu w dziejach świata. "W niniejszej książce przedstawiono zarówno anatomię, jak oskarżenie przemysłu Holokaustu. Na dalszych stronach wykażę, że "Holokaust" jest ideologiczną reprezentacją nazistowskiego holokaustu . Podobnie jak większość ideologii, zawiera on subtelne nawiązanie do rzeczywistości. Holokaust, pisany z dużej litery, jest nie tyle arbitralnym, co wewnętrznie spójnym konstruktem. Jego główne dogmaty leżą u podstaw istotnych interesów politycznych i klasowych. Faktycznie Holokaust stał się niezbędną bronią ideologiczną. Dzięki jej wykorzystaniu jedna z największych potęg militarnych świata, mająca na sumieniu potworne dokonania w dziedzinie praw człowieka, postawiła się w roli państwa "ofiary", a grupa etniczna odnosząca największe sukcesy w Stanach Zjednoczonych, także zyskała podobny status. Postawa "ofiary" daje znaczne dywidendy, w tym w szczególności immunitet na krytykę, niezależnie od tego, jak uzasadnioną. Powinienem tutaj dodać, że osoby korzystające z tego immunitetu nie uniknęły moralnego zepsucia, jakie mu z reguły towarzyszą. Z tego punktu widzenia działania Elie Wiesela, jako oficjalnego interpretatora Holokaustu, nie są przypadkowe. Najwyraźniej nie doszedł on do tego wniosku z powodu swoich zainteresowań humanitarnych czy talentu literackiego . Wiodąca rola Wiesela raczej wynika raczej z bezbłędnego artykułowania dogmatów, a przez to służenia interesom, leżącym u podstaw Holokaustu". [fragment wstępu]