Na oddziale intensywnej terapii umiera dziewczyna, która przedawkowała narkotyki. Lekarz dyżurny powiadamia kierownictwo "Monaru", gdzie zmarła leczyła się przed ucieczką. Do monarowskiego ośrodka wraca Jacek, który kilka tygodni wcześniej uciekł z Jolą. Doktor Krystyna zgadza się, by spędził tutaj jedną noc, choć regulamin tego kategorycznie zabrania. Dalsze decyzje w sprawie chłopca podejmie Grzegorz, kierownik ośrodka. Grzegorz przybywa wieczorem i dowiaduje się, że jedna z pacjentek, Kasia, chce wyjechać do domu. Gdy perswazje nie pomagają, brutalnie obcina jej włosy. Krzyk oszpeconej dziewczyny budzi chłopców, którzy na znak protestu także golą głowy. Grzegorz organizuje seans psychoterapeutyczny, by wyjaśnić sprawę Jacka. Pod wpływem głodu Jacek i Jola uciekli do Warszawy, a gdy zabrakło pieniędzy na "kompot", Jacek pojechał do domu do Krakowa. Przerażony jego stanem ojciec dał mu dużą sumę. Jacek wrócił do Warszawy. Gdy skończyły się pieniądze, chłopiec namówił Jolę do nierządu za jedną porcję narkotyku. Jola umarła po przedawkowaniu "kompotu", który podał jej Jacek. Pada pytanie, czy Jacek ma zostać w ośrodku. Większość jest przeciw. Jacek opuszcza zebranie przed ogłoszeniem werdyktu. Wieczorem Grzegorz odnajduje go na dworcu autobusowym i daje mu adres innego ośrodka. Jeszcze tej samej nocy Jacek włamuje się do apteki. Film porusza wstydliwie przemilczany w latach osiemdziesiątych problem lawinowo narastającej narkomanii wśród młodzieży. Nie szuka przyczyn, lecz pokazuje tragiczne skutki nałogu. Inspiracją utworu Trzosa-Rastawieckiego stała się kontrowersyjna działalność "Monaru" Marka Kotańskiego. (opis pochodzi ze strony: https://www.dvdmax.pl/jestem-przeciw-dvd,art7573).